Bizancjum, Justynian II 705-711, solidus, Konstantynopol

Złoto 4,17 g, 20 mm. Piękna, mennicza moneta. Awers: popiersie młodego Chrystusa z kręconymi włosami i brodą, prawa dłoń uniesiona w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma Ewangelię, za nim krzyż, legenda IhS ChS RЄXRЄGNANTIЧM (Chrystus - król władców), rewers: Justynian II na wprost, ubrany w tunikę i loros (złota szarfa cesarska) oraz koronę zwieńczoną krzyżem, w prawej dłoni trzyma krzyż z czterostopniową podstawą, w lewej krzyż patriarchalny na kuli z napisem PAX (pokój), legenda d N IЧS TINIA NЧS MЧLTЧS AN. Justynian II był synem cesarza Konstantyna IV Pogonatusa, panował od 685 r. i już wtedy był władcą okrutnym i niepopularnym, po raz pierwszy obalono go w 695 r., obcięto mu nos na znak hańby (miał przydomek Obciętonosy - Rhinometos), wrócił do władzy 10 lat później, w 705 r, z pomocą bułgarskiego chana Terweła i okrutnie zemścił się na swoich poprzednikach (Leoncjuszu i Tyberiuszu III) upokarzając ich, a później zabijając, jego władza była jednak bardzo niepewna i niestabilna, stąd odwoływanie się na monetach Justyniana II z tego okresu do Chrystusa czy nawoływanie do pokoju. W 711 r. Justynian II został ostatecznie obalony i zamordowany wraz ze swoim małoletnim synem i następcą tronu - Tyberiuszem.